Trochę wiadomości z Medziugorja

Medziugorje, 7 kwietnia 2020

Drodzy przyjaciele, niech pokój Boży będzie zawsze z wami!

Parę słów, żebyście byli na bieżąco w tym, co się dzieje w Medziugorju, żebyście o nas nie zapomnieli, gdyby przyszła taka pokusa!

Istotnie, my za nic w świecie o was nie zapominamy i nasze serca są ciągle związane z waszymi, przede wszystkim przez modlitwę i błagania, ale także troszcząc się o to, żeby dać wam trochę pociechy przez transmisję naszych skromnych filmów wideo, z pewnością nieprofesjonalnych, ale zrobionych z miłością. Niech one złożą w waszych sercach trochę ziaren nadziei i przypomną wam w czasie tego światowego dramatu, że nasz drogi Pasterz jest zawsze żywy u naszego boku! Tak, On jest samą miłością i czuwa nad każdym z was jak nad źrenicą Swego oka. Wielu to doświadczenie przybliżyło do Niego i Jego Matki Maryi i ta Przyjaźń, odnaleziona lub na nowo utkana, stała się latarnią morską podczas burzy!

Nie traćcie z oczu tej latarni! Stoimy wobec zaskakujących, ale korzystnych dowodów na to, że jedyna licząca się i trwała pomoc to nie ta, która przyszłaby „ze świata”, ale ta od Boga Żywego! On wyprowadza i zawsze będzie wyprowadzał dobro ze zła, nawet jeśli dzisiaj nasz nieprzyjaciel działa z siłą. Ale my chcemy wybrać inną formę siły, żeby go zwyciężyć, tę, którą wykorzystuje Jezus, żeby ustanowić Swoje Królestwo, czego daje nam przykład. Czyż nie pokonał On śmierci łagodnością i pokorą? Przez miłosierdzie przeżywane aż do granic, gdy Swoje życie oddał za nasze zbawienie wieczne?

Wioska jest ciągle pusta i cicha, ale życie ukryte toczy się w domach, gotowe wytrysnąć na pierwszą wiadomość o przywróconej wolności. W tych chwilach cierpienia i niepewności modlitwa staje się bardziej intensywna niż braterskie słuchanie!

A nasi bracia franciszkanie? Dzięki Bogu mają się dobrze. Nawet ojciec Ante, który był zarażony i znalazł się w Mostarze, czuje się lepiej. Inni jeszcze nie skończyli swojej izolacji i wydaje się, że żaden z nich nie ma objawów koronawirusa. Siostry franciszkanki też mają się dobrze z wyjątkiem jednej z nich, która była zarażona. Ona zajmowała się pralnią ojców, więc módlmy się za nią! Natomiast w Miletinie (jedna z 6 osad Medziugorja) wirus mocno zaatakował w domu spokojnej starości sióstr i kilka z nich jest w szpitalu w Mostarze. Ojciec Tomislav Pervan, kapelan, już z tego wyszedł.

Ponieważ były skargi na zakaz wychodzenia dla ludzi w pewnym wieku, ten zakaz został zdjęty przynajmniej na rano, więc z tego zaraz skorzystam… Niech żyje Błękitny Krzyż i kilka promenad na czerwonych dróżkach na równinie! Oczywiście zachowując obowiązującą odległość 2 metrów, jeśli spotkam żywego ducha.

Biskup Mostaru pozwolił, żeby pewne kościoły w jego diecezji pozostały otwarte i będą w nich odprawiane Msze św., ale dla maksimum 10 osób.

Transmisja wieczornej Mszy św. w Medziugorju była śledzona 4 kwietnia przez 3.541.024 osób, z tego 300.000 frankofonów i ta liczba każdego dnia rośnie. Pięknie jest widzieć, jak coraz lepiej jest rozumiana i praktykowana Komunia św. duchowa. Mimo to jednak jesteśmy spragnieni Komunii św. sakramentalnej i niecierpliwie czekamy na jej przywrócenie!

Może was zainspirują te słowa świętych:

Św. Antoni Maria Claret: „Będę miał kaplicę wzniesioną w moim sercu i tam, w dzień i w nocy, będę adorował dobrego Boga w duchu oddając mu cześć.”

Św. Leonard z Porto Maurizio: „Jeśli praktykujesz święte ćwiczenie Komunii św. duchowej kilka razy na dzień, to po miesiącu zobaczysz, że twoje serce całkiem się zmieniło.”

Św. José María Escrivá: „Jakie to źródło łask, ta Komunia św. duchowa! Jeżeli często ją praktykujesz, będziesz miał więcej obecności Boga i większą jedność z Nim w twoich pracach.”

Św. proboszcz z Ars: „Komunia św. duchowa działa na duszę jak podmuch wiatru na gasnący żar. Za każdym razem, gdy widzisz, że twoja miłość do Boga stygnie, przyjmij szybko Komunię św. duchową!”

Św. Jan Paweł II: „Jest rzeczą bardzo korzystną kultywować w naszym duchu ciągłe pragnienie św. sakramentu Eucharystii. Z tego narodziła się praktyka Komunii św. duchowej.”

Wchodząc w Triduum Paschalne wiedzcie, że jesteśmy bardziej niż kiedykolwiek razem, wszyscy zjednoczeni wokół naszego Zbawiciela i Jego Matki, płacząc z Nimi, modląc się i dziękując za niewysłowiony dar zbawienia i życia wiecznego otrzymanego za tak wielką cenę.

„Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie,

i oczekujemy Twego przyjścia w chwale.”

Z całego serca mówię wam: „Odwagi i błogosławieństwa na tę Wielkanoc łez i chwały!”

Wasza siostra Emmanuel +

www.enfantsdemedjugorje.fr