Królowa Pokoju

Królowa Pokoju

Jest takie miejsce na Ziemi

gdzie serca biją miarowo,

Tyś mnie do niego przywiodła

Najukochańsza Królowo.

 

Gdy ciężar cierpienia przygniatał,

a dusza ma szła do ciemności,

Tyś mnie Najdroższa Maryjo

zabrała w krainę światłości.

 

Tyś mnie jak najlepsza matka

od złego Swym płaszczem okryła

i szepnęła czule do serca,

bym na to miejsce przybyła.

 

Z różańcem w pokornej modlitwie

o dar miłości błagałam,

a Tyś mnie taką jak jestem

Swojemu Synowi oddała.

 

Uklękłam przed Bogiem skruszona

żałując za swe przewinienia,

oddając swe serce Jezusowi

wierzyłam, że doznam ukojenia.

 

A On wziął mnie w Swoje ramiona

i leczył wszystkie zranienia,

tulił mnie mocno do serca,

aż do pełnego uzdrowienia.

 

W miejsce gdzie ciernie i rany wlał miłość,

Swój balsam jedyny.

I od wszystkiego uwolnił

od każdej mojej przewiny.

 

To wtedy z żalu rzęsiście

łzy mi spływały po twarzy.

I wtedy miłość Miłości oddając

ten cud przemiany się zdarzył.

 

Jezu, Maryjo dziękuję!

Za dar pokoju dla serca...

dla mnie, dla całej rodziny,

a Twemu Miłosierdziu, Panie,

dziękuję za moje nowe narodziny.

 

A kto chce sam poznać

jak Boże serce dla wszystkich gore,

ten niech tu przyjedzie

do miejsca zwane Medziugorje.

Tam-Tam