Fragment z książki "Żywot św. Józefa" (str. 271)

Józef chodzi z Jezusem ulicami miasta

„Gdy Boski Chłopiec nieco podrósł, chciał udać się ze swoim Józefem po niezbędne zaopatrzenie. Z wdziękiem poprosił Józefa, aby poprowadził Go ze sobą. Święty doznał niewysłowionej pociechy i – za zgodą Bożej Matki – ujął Jezusa za rękę. Boski Chłopiec po raz pierwszy wyszedł z domu razem ze swoim Józefem. Tego zaś dnia powietrze zdawało się być pogodne i spokojne, jak nigdy dotąd, jako że natura cieszyła się w ten sposób przejściem Stworzyciela ulicami miejscowości. Wśród Egipcjan czuło się niezwykłą radość, choć nikt nie wiedział, skąd by ona mogła pochodzić. Boski Chłopiec wdzięcznie kroczył, z promiennym i majestatycznym obliczem. Nie sposób opowiedzieć o ogromnej radości, jakiej doznawał nasz Józef, który dobrze wiedział, że prowadzi ze sobą Skarb Raju, Syna Boskiego Ojca. Spotykało ich wielu ludzi, a wszyscy byli zdumieni pięknością i wdziękiem Chłopca, ciesząc się wraz z Józefem, że ma takiego syna”.