24 Festiwal Młodych w Medziugorju.

Młodzieżowy Festiwal Modlitwy

Odpowiedź na orędzie Matki Bożej przekazane w nocy na Podbrdo w wigilię Wniebowzięcia 1988r. na zakończenie Roku Maryjnego zapoczątkowało obecny Mladifest. Po objawieniu Ivan przekazał życzenie Gospy: „Drogie dzieci w tym roku rozmawiajcie i módlcie się z młodymi ludźmi, ponieważ ich sytuacja w dzisiejszym świecie jest trudna. Oddalają się od Kościoła. Pomagajcie sobie nawzajem a ja pomogę wam”. Ivan spotykając się codziennie z Matką Najświętszą, dowiedział się, jakie są problemy dzisiejszej młodzieży. Dorośli posługują się nimi jako źródłem zarobku, sprzedając im narkotyki, alkohol, seks, wątpliwe bądź pozornie nieszkodliwe rozrywki, które stopniowo odciągają ich od Boga i od Kościoła.

Podczas objawienia był obecny tłum pielgrzymów, wśród nich jeden londyńczyk – Ernest, który to orędzie odebrał w bardzo osobisty sposób, jakby skierowane wprost do niego. Pochodził z katolickiej, bogatej rodziny. Był piątym, najmłodszym dzieckiem, absolwentem wyższej uczelni, dobrym organizatorem, wybranym do pracy w USA w imieniu rządu Wielkiej Brytanii. Posiadając zdolności organizacyjne zrozumiał, że należy pomóc Gospie w zebraniu młodzieży na modlitwie. Z Medziugorja napisał listy do pracodawcy i na Uczelnię, że znalazł lepszą ofertę pracy i że rezygnuje z ich propozycji. Pozostał w Medziugorju, aby pomóc Matce Bożej. Podczas tego pobytu nakręcił film dokumentalny o objawieniach, z którym później przez cały rok, jeździł po krajach anglojęzycznych mówiąc o planach Matki Bożej i zachęcając młodych do odwiedzenia Medziugorja. Na początku sierpnia 1989r. prosił Ojców Franciszkanów z parafii o udostępnienie pomieszczania, aby zrobić prowizoryczną kaplicę, w której przez 9 dni przed świętem Wniebowzięcia, będzie wystawiony dzień i noc Najświętszy Sakrament do adoracji. Ze względu, że Ojcowie nie dysponowali takim miejscem, adorację urządzono w kaplicy cmentarnej za kościołem.

 W Medziugorju przez 9 dni tysiące młodych ludzi z wszystkich zakątków ziemi, modliło się i pokutowało na zakończenie Roku Młodzieży. Liczne grupy młodzieży mówiące po niemiecku, angielsku, włosku, francusku, hiszpańsku, portugalsku, rosyjsku, polsku, węgiersku, ze wszystkich kontynentów, na zmianę chodziły na miejsca gdzie do dziś pojawia się Matka Boża. Na Górze Krzyża wczesnym rankiem odprawiali drogę krzyżową prowadzoną przez Vickę. Na wzgórze objawień udawali się, aby rozważać orędzia, jakie Matka Najświętsza dawała dwa razy w tygodniu poprzez Ivana. W kościele uczestniczyli we Mszy św. Na łąkach otaczających kościół spowiadali się i dzielili się łaskami, jakie wielu z nich otrzymało od Matki Pokoju. W kaplicy cmentarnej nieprzerwanie zmieniali się przez dziewięć dni i nocy na adoracji Najświętszego Sakramentu. Uroczystą Mszą św., rankiem w dzień Wniebowzięcia NMP na łąkach koło kościoła zakończył się Rok Młodzieży.  

 Na półtorej godziny przed jego zakończeniem czyli o 22.30, Matka Najświętsza ukazując się jak zwykle Ivanowi na wzgórzu Podbrdo, po raz pierwszy od ośmiu lat objawień i dawania orędzi, wyraziła swą radość na widok tysięcy młodych ludzi. Powtarzała, aż trzykrotnie: „Jestem szczęśliwa, szczęśliwa, szczęśliwa widząc was dzisiaj w tak dużej liczbie. Z wami młodzi ludzie, postąpiliśmy naprzód w moich planach…”.

Aby zrozumieć te słowa Maryi należy wiedzieć, że szuka współpracowników od samego początku objawień, aby zrealizować swoje plany wobec naszego pokolenia. Na tymże wzgórzu powiedziała trzy tygodnie wcześniej: „Potrzebuję was. Potrzebuję, abyście ze mną współpracowali. Ponieważ bez was nie mogę postępować naprzód w moim planie: módlcie się! módlcie się! módlcie się!”, a tej nocy również podała program na następny rok: „Chciałabym poprosić rodziny, rodziców i dzieci, aby pracowali i modlili się wspólnie. Niechaj modlą się jak najwięcej. Niechaj z dnia na dzień wzmacniają swego ducha”. Maryja natomiast oddaje się do dyspozycji, aby pomagać wszystkim: „Wasza Matka jest gotowa pomóc każdemu z was. Wasza Matka jest tutaj i czeka na was”.

 W ten sposób został zainicjowany Rok Rodziny, które są zmartwieniem Gospy: „Módlcie się za wszystkich młodych ludzi na świecie, za wszystkich rodziców. Sytuacja młodych ludzi na świecie jest bardzo trudna; pomóżcie im, pomóżcie rodzicom, którzy nie wiedzą, że dają złe rady” (24.X.88); „Tego wieczoru chcę zaprosić wszystkich rodziców na całym świecie, by znaleźli czas dla swych własnych dzieci, dla swej rodziny, by uczynili prezent miłości dla swych własnych dzieci, który dają jako rodzice jako matki… Odnówcie modlitwę w waszych rodzinach” (31.VII.89). „Rodzina musi modlić się razem. Duch Święty pragnie przyjść do rodzin. Pozwólcie przyjść Duchowi Świętemu, który przybywa przez modlitwę” (3.VI.89).

Ukazując się Ivanowi 1.01.90 r. na Podbrdo powiedziała do tysięcy obecnych rodzin i młodych ludzi: „Drogie dzieci, dzisiaj rodzina potrzebuje modlitwy; tego wieczoru wasza Matka poleca wam ponownie modlitwę w rodzinie: żyjcie orędziami o modlitwie w waszych rodzinach”. Sześć miesięcy później (w 9. Rocznicę) w tym samym miejscu o 22.30 w towarzystwie trzech aniołów objawiła się Ivanowi, który był tam wraz z tysiącami młodych ludzi i rodzin: „Jestem szczęśliwa widząc was tak wielu. Potrzebuję waszych modlitw by wypełnić moje plany: po powrocie do domu odmawiajcie Tajemnice Chwalebne na kolanach przed krzyżem”.

 Medziugorje: lato roku 1990 – w wieczór inaugurujący ten Festiwal Modlitwy, który przyciągnął młodzież z całego świata do nieustannej, ośmiodniowej modlitwy pojawiając się Marii i Ivanowi w obecności tysięcy młodych pielgrzymów Gospa pozdrowiła ich wzywając do intensywnej modlitwy: „Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus, moje drogie dzieci. Wasza Matka pragnie zaprosić was dzisiejszej nocy do modlitwy. Wzywam zwłaszcza was młodych, przybyłych tak licznie i z tak daleka. W te dni – módlcie się, módlcie się, módlcie się. Odnawiajcie wasze serca w modlitwie, abyście byli gotowi przyjąć wszystko, co wam dam później, aby przyjąć moje orędzia. Dziękuję wam, kochani, ponieważ wasze modlitwy sprawiają, że jestem w te dni szczególnie szczęśliwa”, pobłogosławiła wszystkich i pożegnała słowami: „Idźcie w pokoju, moje drogie dzieci”.

 I młodzież, w następnych dniach, odpowiedziała na to wezwanie modlitwą prowadzoną przez o. Tomislava, o. Slavko, Ivana, Marię i Vickę. Trwała także w godzinach nocnych przed Eucharystią, uroczyście wystawioną pod olbrzymimi namiotami, wzniesionymi specjalnie na to drugie spotkanie młodzieży, od którego formalnie liczy się Festiwal.